işte o an anasını gibtiğim beyninde ışık yanmıştı dıbına koyim. kevaşe için zütümüze bi yeşil delta sokmadığımız kalmıştı ama yok yine de beni o anlamda sevebilecek kıvama gelmemişti dıbına koyim. ne yaparsam yapayım gelmiycekti de. çünkü kevaşe huur çocuğunu her nasılsa ölümüne seviyor lan. anlamsızca seviyor dıbına koyim. olayı daha fazla drama yüklemek istedim çünkü bir yandan da kaybetme korkusu hala vardı bende. neden durduk yere sürekli gibebileceğim, hayalini kurduğum bir amcığı kaybedeyim ki? olması gerektiği şekilde olsun o zaman dedim kevaşeye.