2-3 ders geçmişti dershanede. verim alıyordum, övünmek gibi olmasın kafam basar derslere.
dershanede de 2-3 arkadaşım vardı beyler. asosyal diye nitelendirilicek bir tiptim yani. fakat petek bunun tam aksi bir tipti. çevresi sağlam, konuşkan ve girişken bir kız.bu kıza aşık olarak kendi kuyumu kazdığımın farkındaydım.
neyse , en son dersten çıktık. arkadaşlarla da takılmak istemedi canım. bende çıkartıtm kitabı okuyorum. petek yine her zamanki girişkenliğini göstererek,
"hala devam ediyosun bakıyorum da? ben kitap ağır gelir sanmıştım hehe"
bir bozuldum beyler. faust'u okuyan bilir, zekice bir kitaptır çünkü. bu lafın altında kalmayı istemiyordum. sevdiğim kıza kendimi ezdirirsem iyi bir şey olmazdı bu mantık olarak. belki de tek amacı şaka yapmaktı? hayır, hayır. riske atamazdım. fakat sertte çıkmamam gerekiyordu. kız bozulabilirdi.en iyisi hem ince bir şekilde bunu püskürtmek, hem de kendimi biraz övmekti.
"kaslıyız allaha şükür"
şaka lan şaka tabiiki de böyle salakça bir espri yapmadım.
"nietsczhe'nin böyle buyurdu zerdüşt kitabına benzettim. şiirsel bir dil ile, biraz da sembolizm kullanılarak yazılmış gibi duruyor. sence de öyle değil mi?"
asosyal birisine göre güzel konuşmuştum. normalde kekelemem veya ekgib cümle kurmam gerekirdi. olmadı allahtan.
her neyse top kızdaydı. amacıma ulaştığımı düşündüm.
"vay bcd, sen durduğundan farklı çıktın."
lan kız bana ya ikinciye hakaret ediyordu, ya da kendince bir iltifattı bu.
"iyi gözlemleyememişsin demekki ehehe"
dedim. yavaş yavaş açılıyordum.
"belki de öyle olmuştur:)" dedi.
kız bana özel bir ilgi göstermiyordu fakat ben normalden fazla seviniyordum bu diyaloglara. zira herkese karşı böyleydi.