evet binler herkes bir şeyler anlatmış bende anlatayım dedim
başlığı görüpte konuya doluşmayın diğerkiler çok fazla gibi gibiş vs. yok yanlış anlaşılmasın baştan söyleyeyim
neyse okuyan olsada olmasa başlayacam

üniversiteye başlamış hala ailemin yanında yaşayan bir gençtim ne yalan söyleyeyim çokta yakışıklı değildim ama giderimde yok değildi

annem ablam ve ben yaşıyorduk aynı evde yaşıyorduk, ablamda benim gibi üniversiteye gidiyor tıp okuyordu.. pederin bizle yaşamaması ablam için sorun yaratmıyor ablam rahatlıkla kız arkadaşlarını eve çağırıyordu (gibtiğiminin her hafta bizde toplanıyorlardı beni evden atıyorlardı) her neyse devam ediyorum panpalar

aralarında bir tanesi vardı ki benim için yeri her zaman apayrı olmuştur daha cana yakın daha güzel daha utangaçdı

ismi duyguydu hafif minyon tipli siyah saçlı oldukça güzel bir hatundu deminde söylediğim gibi o diğerkilerine göre daha da farklıydı.. aynı zamanda ablamın en yakın arkadaşıydı

hal böyle olunca bizde daha çok vakit geçiriyor bazenleri yatıya bile kaldığı oluyordu ama diğer huurlar gibi onu evde istemiyor değildim nedendir bilmem daha çok kalmasını istiyordum

kız bize her geldiğinde isteksizce onu görüp sırıtıyordum oda bana bakıp gülüyordu sanırım bunun adı aşktı belki tek taraflıydı ama olsun ben ona aşık olmuş olabilirdim bu yaşıma kadar bütün kızlarla olmasada toplum genelinde gay denilmeyeciğim kadar kızlarla çıkmışlığım vardır..

neyse ben genelde asosyal bir tipdim, yaz kış ayırt etmeden evde oturur aydan aya dışarı çıkarım

kız bize ne zaman gelse ben evde oturuyor ya bilgisayar başında bir şeyler yapıyor yada televizyon karşısında sürekli film izliyordum

ne yalan söyleyeyim bu asosyellik işi beni biraz bozmaya başlamıştı kız bize geliyor ben sürekli evde olduğumdan hiç arkadaşım yok içine kapanık biri olduğumu düşünecek diye ödüm kopuyordu (diğer huurlar umrumda bile değildi o yüzden onlardan bahsetmiyorum bile)

bir gün yine kız bize geldi annem işte çalışıyor evde bir ben varım bunlar erken çıkmışlar eve geldiler.. ablam dedi tüh unuttuk
+ben
-ablam

+neyi unuttunuz?
-birşeyler alacaktım duygu bu akşam bizde kalacak
+yinemi arkadaş(istemsizce ağzımdan çıkı verdi neden dediğimide bilmiyorum)

sonra derin bir sessizlik oluverdi ablamın bana attığı o bakışı asla unutamam öyle bir baktı altıma sıçacak pozisyonuna geldim korkudan

kız tabi bu lafı duyunca bir an suratı düştü ablamla arasındaki konuşma şu şekilde geçti
+duygu
-ablam

+ben gideyim o zaman kardeşinin işi var sanırım
-saçmalama öyle şeymi olur ne bakıyorsun o şapşala sen
-oda şimdi gidiyor zaten(bana bakarak)

ilk kez beni arkadaşı değil ablamın kendisi kovmuştu evden

hikayenin devdıbını az sonra devam edecem panpalar dediğim gibi okusanızda okumasanızda yazacam işte :d:d evde nasıl olsa kimse yokken yazayım dedim

edit:panpalar başlık yanlış olmuş ablamın arkadaşıyla başımızdan geçenler olacaktı