bu kavga sıralarında tek yapabildiğim ya gitara gömülmekti yada dediğim kızla yazışmaktı. hani muhabbet iyiye gidiyodu ama sürekli aşk tipi konulara geldiğinde benden sevgili olmaz felan diyip geçiştiriyodu. bu yüzdn ziktimin kızına açılamıyodumda. napalım bizdeki şansta bu kadar işte. ama onla yazışmak inanılmaz rahatlık veriyodu. akla hayale gelebilecek her türlü konuyu konuşabiliyoduk yani rahattım. bu 250 gram için bana yazan bikaç düzgün kız vardı onları askıya almıştım. bide parada çok gibiydi bende rahattım amk. hani buluşursak en kral mekanlar felan tırı vırıydı. işte bende kızla raat konuşmak için fırında gece çalışmaya başladım. gece tezgahtarlığı yani. 50 liraydı ama hiç yoktan iyidir. işte sabahleyin 7 gibi en son işim 15 metre ilerdeki bakkala 50 ekmek taşımaktı. ben fırından tam çıkmadan önce ekmek kasalarının arkasına saklamıştım telefonu. işte fırından çıkar çıkmaz bi huur çocuğu gelip 10 saniye içinde telefonu almış. kameralarda görülüyo oç.