BEYLER HiKAYEYi SAHiBi KISMINDAN OKUYUN.

son 4 dersi de olaysız bitirdikten sonra yine okul çıkışında yığılan kalabalığın arasından caddeye doğru yol almaya başladım. ellerim cebimde sallana sallana yürüyorum işte. arkadan birisi seslendi. dönüp baktım Derya.
- ne var ne oldu
- bişey olmadı be konuşmakta mı yasak?
- buyur konuş ne konuşacaksın
- dün niye öyle dedin bana
- ne dedim ki
- biliyosun işte ne dediğini
- kusura bakma sinirliydim
- bu arada arabanı nereye parketmiştin beni de zütür aynı mahallede oturuyoruz sonuçta
- tamam derya sana iyi günler
- dur bee tamam ( gülerek)
-sen nasıl gidiyorsun burdan bizim mahalleye?
- dolmuşla gidiyorum benim arabam yok ki
- ben niye görmedim seni hiç dolmuşta
- çıkışta parkta takılıyoruz biraz kızlarla o yüzden geç gidiyorum biraz
- tamam hadi iyi eğlenceler sana
- sana da şoför bey

kız her cümlesinde laf sokar gibi konuşuyordu. ama böyle aşağılama gibi değildi bu sefer. gülerek söylüyordu, zaten kendisi de zengin bi kız değildi bizim mahallede oturduğuna göre. ama kız olmasını avantaja çeviren tiplerdendi. kendisini sevdirmesini biliyordu. iki dakika da benle bile muhabbete girebilmişti. aslında hoş bi kızdı. saçları beline kadardı neredeyse. dizinin üstünde eteği, onun altında ince siyah çorabı erkekleri cezbetmeye yeterliydi.

eve gidip normal bir günü daha geçirdikten sonra, sabah dolmuşa binmemeye karar verdim. yarım saat önceden yola çıktım. yürüyerek gidecektim. en azından öğlenleri bir kola veya yiyecek bir şey alırım diye düşündüm. yürüdükçe fikrimden caymaya başladım. yol sanki uzadıkça uzuyordu. cadde olduğu için sürekli araba geçiyordu. otostop çekmeye karar verdim. beş altı araba durmadan geçtikten sonra eski model bi kamyonet yanaştı. " abi caddenin sonuna kadar zütürür müsün" dedim. " atla kanka " dedi. genç bi adamdı. yol boyu makara yaptı. lisede kızlarla yaptığı fantezilerden bahsetti. inandırıcı gelmedi ama kanım ısındı adama. zaten hızlı sürdüğü için beş dakikaya kalmadan geldik cadde sonuna. teşekkür edip indim arabadan. bu yöntem hoşuma gitmişti. bundan sonra böyle giderim zaten dümdüz cadde diye düşündüm. okula doğru yürürken Deryayı gördüm. karşı taraftan yürüyordu. ben geçmedim karşı tarafa. fazla muhatap olmak istemiyordum. bir iki dakikaya kalmadan bana seslendi. gelsene gibisinden eliyle işaret yapıyordu. geçtim bende karşı tarafa. okula böyle yan yana girdik. sınıfa gelince deryanın arkadaşlarından Aslı isimli bir huur " hayırlı olsun " dedi ve güldü. hiç giblemedim, ilk dört derside normal atlattıktan sonra öğlen teneffüsünde yine maç yaptık. bu sefer gidip iki liramla kendime kola aldım. volkan abiye de bi selam çakıp sınıfa doğru yöneldim. çıkışta dolmuşa param kalmamıştı. kendimi bildiğin huurlar gibi otostopa ayarlamıştım.
son dört dersi de uyuyarak geçirdikten sonra caddeye doğru yürümeye başladım. omzumdan birisi tutup çevirdi. arkamı döndüğümde deryanın takıldığı lise 3. sınıflardan Sadık muallaksini gördüm