O gün öyle geçti. Bu hayallerle yururken size kendimi ve ailemi anlatayim beyler. Babam tekstilde ihracat yapar. Baya iyidir durumumuz. 32 yaslarindayken begumun babasiyla sifirdan basliyorlar. Elbiseleri kendi yapiyorlar, kesimi, pastal atmayi, dikimi hatta dagitimi. Yavas yavas buyuyorlar. Bizde hazir parada dogduk. Basta bizim aramizda olanlar babasini asiri mutlu ediyordu. Hem kendi dostu ve ortagi olanla dünür olcakti. Hemde bu dostluk ortakligindan cikip aile sirketi olcakti. Tek karsi cikan canim annemdi. Sevememisti begum hakliydida