ilk dönem bi şekilde geçti. daha kimseyle tam samimi değildik, ortam yoktu, karı kızla konuşacak cesaret yoktu. bi şekilde dersi dinliyorduk. teşekkür aldım ilk dönem. çalışkan sayılmazdım zaten sınıftan bi kaç huur haricinde herkes belge almıştı. ortalama bi öğrenciydim işte. ama komşunun oğlu takdir belgesi aldığı için yedik yine dayağı. babam onun düz lise benim anadolu lisesi olduğumu, dolayısıyla derslerin zorluğunu hesap edemeyecek kadar ilgisizdi bu konularda. hiç anlatmaya da çalışmadım zaten. 15 günlük tatilim vardı. tabi ki bizim gibi garibanlar için tatilin anlamı okula gitmemek demek. nerde öyle tatil yapmak falan. babamla tatilin ilk günü yine inşaata gittik. ama bu sefer rahatsız olduğum bi konu vardı. babamla çalışıyordum ama para vermiyordu. bir kaç kez konusunu açtım ama ben seni besliyorum zaten bide para mı vericem dedi. ergenlik zamanı beyler. sağda solda birisinin bişey aldığını görürsen sen de istersin. yemek konusunu fazla kafama takmazdım, ama giyim kuşam çok dikkat çekiyordu. sınıfta ki muallaklerin ayağında nike adidas ayakkabılar, en kötüsü lescon tarzı şeyler giyerdi. ben hayatım boyunca pazardan 15 liralık spor ayakkabı alıp giyinmiştim. şimdi olsa gibimde olmaz, ama ergeniz işte istiyor insan. babama söylediğimde " tamam 25 lira vericem bu sefer iyi çalışırsan " dedi. insan en sevdiğine küfür eder mi? ben sabaha kadar ettim beyler.