Ikimizde siniflarimizin baskaniydik. Bu sebepten oturu de öğrenci meclisi vs toplantilarinda çok sık karsilasiyorduk. Benim tekrar okul 1.ligini almamdan sonra ona karsi nefretim arkadasliga dönüşmüştü. Muhabbet etmeye başlamıştık. Artık tamamen arkadaştık. Fakat benim içimdeki duygular degismeye başlamıştı. Kendime yalan söylemeye çalışiyordum fakat olmuyordu. Arzuyu sevmeye başlamıştım. Onu gorunce konusamamaya başlamıştım. Sınıf baskani oldugum icin hocalar her işlerini bana yaptirirlardi. Bazen arzunun sinifina gitmem gerekiyordu. O zamanlarda sinifin kapisinin önünde 5dk beklerdim iceri giremezdim. Girmeden once sacimi, üstümü vs duzeltirdim. Tenefuslerde onların sinifinin onunden gecerken kalbimin atışı hizlanirdi. Bir keresinde sanirsam mayis ayiydi. Arzularin ingilizce öğretmeni gelmemisti ve dersleri boştu. Fakat mudur piclik yapip bos ders olmaz diyerek onlarin sınıfını esit olarak diğer sınıflara dağıtmıştı. Ve tesadüfe bakarsiniz ki arzi bizim derse gelmisti. Bizim hocamiz ise o zamanlar hastaydi ve bana dersi sen anlat demişti. Bunu gib sık yapardı. Ders matematikti. Sınıfta arzi da vardi . tahtaya ciktim fakat ne yapacağımi şaşırmıştım. Bana bakarken gulmesi beni derinden etkiliyordu. Konuşamıyordum. Daha sonra tahtada bir soruyu çözerken tamamen basit bir çarpma islemini yapamamam ve sinifin bana gulmesi patlama noktası olmustu. Arzunun onunde rezil olmuştum. Gercekten cok utanmistim.