Beraber piknikler yapar eğlence mekanlarına gider eğlenir. Kendi evimizde karaoke partileri düzenler keyfimize bakardık. Ders çalışılacak zaman ders çalışırdık. Her şeyi zamanında yapardık. Herkes birbirinin iyiliğini düşünüyordu. Kimse çıkar için dostluk kurmuyordu. Sevgilimizi dahil aramıza almazdık. Biri sevgiliyle buluşacağı zaman müsaade ister giderdi. Öyleydi bizim dostluğumuz. Çok sağlamdı. Benim kaldığım eve girer çıkardı herkes. Hiçbir sorun yoktu. Zaten Leyla yurtta kalıyordu. Cem ve nursel’in kendilerine özel evleri vardı. Furkanda ailesiyle kalıyordu. Ben ise aile baskısından sıkıldığım için kendime özel ev kiralamıştım. Gelir evimde kalır yatar oyunlar oynar partiler verirdik. Sıkıntı yoktu. Leyla Özkan denen biriyle çıkıyordu. Sadece tanışmıştık hiç konuşmuşluğumuz yoktu. Tipi iyi birine benzemiyordu. Hak etmiyordu leylamı. Arkadaş grubu olarak söylemiştik ona zaten fikrimizin iyi yönde olmadığını. Bir gece evde odamda laptopla oyun oynuyordum. Evin kapısının önünde anahtar sesleri duydum. Herkeste vardı anahtarlar.Önce düşündüm kim geldi acaba diye. Kimseyi beklemiyordumki. Ulan Furkan gene kızmı atcan lan eve düşündüm. Hiç çıkmadım odadan ayıp olmasın diye. Daha sonra ağlama seslerini duydum. ince bir ses iç çeke çeke ağlıyordu.