benim tek hedefim üniversiteyi kazanıp gibtir olup gitmek bu şehirden çünkü benim ailemde tak gibi suskunluğum bi bitmek bilmedi. yıllarca savaştım zorluklarla çocuk başıma yinede ayaktayım ama yıkılmama az kaldı çünkü dayanamıyorum bazı şeyler vardır insanı boğar ama geçer bir gün benim yaşadıklarım sürekli beni boğuyor anlık değil geçmiyor amk. ne günah işlediysem bilmiyorum ben öyle bi bin değilim her önüne gelen kıza yavşayan huur çocuklarından değilim kimsenin ne tipiyle, ne ırkıyla, ne de bi kusuruyla dalga geçmedim. hayattan bezmek hemde bu yaşta geçirdiğim travmaların sonucu olsa gerek.