Tamam. Kuran'ı detaylı incelemediğimden o konuda birşey söyleyemem. inceleyenlerin senin söylediklerine karşı argümanları var ama. Örn; O dönemde Arap coğrafyasında şiirin çok yaygın olduğu ve Hz muhafazid'in bir tüccar olduğundan çeşitli coğrafyadan insanlar gördüğü ve bir çok mitoloji hakkında bilgi sahibi olduğu. Veya yine kitapta Allah'ın ilk dönemlerde bildiğin sinirli olması, en ufak hatada kavimleri yok etmesi falan. Nuh tufanı diye bi olay var lan, başlı başına uydurma bence. Ayrıca çeşitli dinlerde aynı olay anlatılır ne hikmetse.

Neyse, söylediklerini tamamen doğru kabul edelim. Yine de kendisini çok sevdiğini iddia ettiği canlıları sonsuz işkenceler eşliğinde yakmak için yeterli mi bu?

Bu şuna benziyor mesela çocuğun var senin, ama hayatında seni hiç görmüyor. Ne maddi ne manevi olarak ailenin yanında olmuyorsun. Annesi sürekli diyor ki "senin baban var. bak bu onun elbiseleri. sakın isyan etme sadece seni sınıyor". Yıllar geçiyor hayatın zorlukları karşısında en son çocuk diyoki "giberler öyle işi" ve tadaa babası köşeden çıkıyo diyo "kime atarlanıyon amk çocuu?" hemen çocuğunu alıp bodruma kitliyor ve ömrü boyunca sabah akşam falakaya yatırıyor çocuğu. Ve bir çocuğu daha var ona hiç böyle sınavlar yapmıyor (doğar doğmaz ölenler).

Tanrı kavrdıbının bundan öte olduğunu düşünüyorum. Mucize bir kitabın iki kelimesinden biri korku ve tehdit olmazdı.