Dayanamıyordum beyler. Bu acılar, çoktu bana. Dayanılmaz acılardı. Biricik meleğimin orada birisiyle zorla beraber olduğunu bilmek çok koyuyordu. Nefessiz kalıyordum. Ağlamam durmuştu ama nefes alamıyordum. Çok zordu. Kaan'ı aradım her şeyi anlattım. ilk defa ağladığımı duyan Kaan'dı. Öyle yakındık. Öyle can yoldaşımdı. Kapattık telefonu. Bilemezsiniz beyler, çok kötüydü. Hayatımı düşündüm önce. Annem benim yüzümden ölmüştü. Doğum sırasında. Sevdiğim kız veda bile etmeden gitmişti yanımdan. Şimdi başkasıyla beraber olacaktı. Beynimde onlarca şey dönüyordu. Yaşamamın bir hata olduğu kanısına vardım. Annesini öldüren, sevdiği kıza böylesine sahip olmayı beceremeyen bir adamın yaşaması hataydı...