Hastaneye geldik. Babamın yattığı odayı bulup hemen girdik içeri. Babam aslında iyi görünüyordu. Biraz yaşlıydı ve sigara içerdi. O yüzden nefes darlığı çekmişti bir anda. Doktor anlatıyordu bana. Şuan ki durumunu sorduğumda çok iyi olduğunu merak edilecek bir şey olmadığını, ancak bu gece hastanede tutacaklarını söyledi. Onunla beraber kalacaktım. Tek başına burada kalamazdı. Ne kadar istemese de onunla kaldım o gece. Buse çıkmıyordu aklımdan evine gitme fikri de yatmıştı o gün için. Telefonumda yoktu arayamıyordum da. Bu düşünceler içinde uyumuşum.

30 Nisan...
Kalktığımda babam çoktan ayaklanmıştı. Benim kalkmamı bekliyordu. Bütün işlemler tamamdı, artık çıkabilirdik. Direk eve geçtik babam bir süre işe gitmeyecekti. işleri o beni hastaneye bırakan adama devretti. Eve geldiğimizde direk telefona yapıştım ben. Hala bir mesaj bile yoktu telefonda. Arayan sonra bile yoktu. Hemen Buse'yi aradım...