Aslında tam olarak beklediğim söylenemezdi. Çünkü saatlerce telefonda konuşur ve mesajlaşırdık. Ama yine de kokusunu, gülüşünü, gözlerinin içine gerçek anlamda bakabilmeyi özlemiştim. Neyseki o gün gelmişti. Sonunda Buse'ye kavuşacaktım. Babama söyleyip Buse'yi havaalanından alacağımı söyledim. Antalya'ya ailesiyle gelmemişti. O yüzden evine de yalnız başına gitmesini istememiştim. Ayrıca fena halde özlemiştim kızı aq. Neyse havaalanına kadar yanımda arkadaşlık etsin diye Kaan'a haber edip havaalanının yolunu tuttuk ve beklediğim an gelmişti. Bir hafta bana bir ömür gibi gelmişti ve sonunda kavuşmuştuk. Bir kafeye gidip hasret giderdikten sonra evinin yakın olduğunu ve kendisinin gidebileceğini söyledi. Nedenini anlamamıştım ama Buse'ye hayır diyemiyordum. Tamam demiştim.. 2 gün sonra okul başlayacaktı ve Buse, ancak okuldan sonraki haftasonu buluşabileceğimizi söyledi. Bu da neydi yani Buse'yi 1 hafta daha mı göremeyecektim? ama buna kendimi hazırlamıştım zaten. Okul zamanı çok buluşamayacağımızı biliyordum. Üzgün bir şekilde vedalaştık. Okulun ilk günü gelmişti. Sınıfa girer girmez yaşadığım şaşkınlıkla ağızım açık kaldı...