dertleşmek isteyen kankalarım okusun gerisi gibtirip gitsin uzun olacak çünkü.

söyleyin lan. bu hayatta kurduğum her hayal yıkılmak zorunda mı? istediğim her şey olmamak zorunda mı?
hangi birini sayayım ki?
lisede 3 sene bir kızın peşinden koştum. koştum derken daha kızın yüzüne seni seviyorum diyemedim utancımdan. ama sevdiğimi anladı yani fark etti. zaten ondan sonrada yüzüme bile bakmadı. 2 sene sonrasında anladı artık onu sevdiğimi ve o günden sonra tek kelime etmedi bana aynı sınıfta olmamıza rağmen. yüzüme bile bakmadı. her gün acı çekmek nedir bilir misiniz?
lisede hep hayal kurardım üniversiteyi kendi şehrimde istanbulda okuyacağım ulaşım için de bir motogiblet alacağım mutlu mesut yaşayacağım derdim. evet kendi şehrimde güzel bir bölüm kazandım ama ama işte ne motogibletim olacak ne de laptopum (buna gelicem birazdan ) her gün minimum 3 saatim yollarda, otobüslerde geçicek. lisede 3 sene otobüsle gittim okula ve oturduğum günler 2 elin parmaklarını geçmez. üni de de farklı olmayacak ve daha fazla sürecek ulaşmam.
bilgisayarım 10 yıllık. pentium 4 işlemci var. lol oynuyorum biraz onda da en düşükte 10 fps alıyorum tf ye girince 5 fpsye düşüyor. yani oynanmıyor işte uzatmıyım.
annem üniversite kazanınca laptop alırız demişti. bu gün gittim teknosaya beğendim. yarın gidip alalım mı diye sordum. babam hemen atladı. oyun için alacaksın, gerek yok, ihtiyacın yok. cıngır cıngır ( klavyeden yazı yazarken çıkan sesler ) yapacaksın, ona ihtiyacın yok gereksiz vs. vs. işte.
bir kez daha yıkıldım. oysa ne kadar çok istiyorum bir laptopumun olmasını. ama yok işte yoooook.
o lisede sevdiğim kız şimdi en iyi özel üniversitelerin birinde senelik 20 bine okuyacak. bir 10 binde kendi harcasa eder 30 bin TL. ama bizim ailenin cebine giren miktar yılda bırak 30 bini 20 bini bile bulmaz. amk hayatı işte. lütfen cevap yazın lan çok yalnızım çok kötüyüm.