/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +38 -5
    Her neyse, ben oldukça geçimsiz biriyimdir benimle inatlaşanlara, beni küçük düşürmeye çalışanlara karşı. Hayatımda tahammül edemediğim tek şey beni ezmeye çalışan insanlardır. Bu yüzden zıtlaştığım insanlar saymakla bitmez.-hoş yine ben zararlı çıkıyorum bu durumdan ya neyse gibimde degil amk-
    Yine günlerden bir dershane günü, karının kızın çaylarını içip patsolarını yediği, geyiklerini yaptığı dakikalardayız. Tamer abinin yanında çalışan ve onun da hiç sevmediği fakat ürünleri güzel çıkardığı için yanında tuttuğu eleman Doğan denilen o huur çocuğu dıbına soktumun kürt oğlanı beni arkadaşlarımın yanında rezil etmeye çalışıyor aklı sıra ve bana diyor ki o kalabalığın içinde XXXX yerleri paspasla her yer toz toprak oldu zuhahahah. Bu herifle takışmalarımız ben işe başladığım günden onunla kavga edip işten çıkana kadar sürdü.

    Beni sürekli mahçup etmeye çalışmasına karşın sürekli züt olup yerine oturan adama artık tahammül edemiyordum ve 18 mart 2015 te girdigim işten 29 mart 2015 tarihinde çıktım. Cebimde 600 liraya yakın para vardı ve 8 aydır canımın burnuma gelmesi sebebiyle 2 günde talan ettim o parayı. Yine beş parasız kalmıştım, zaten üni sınavını kazanamadığım için anneme karşı mahçuptum, bir de olanların üstüne onun parasını yemek bana koyardı. Delikanlılığa sığmazdı bir nevi ve yine evde oturmayıp çalışmak zorundaydım.

    Lise 1 den beri kardeşim dediğim ve Liseden mezun olmamızın üzerinden 2 sene geçmesine rağmen iletişimimizi koparmadığımız, 6-7 senelik 3 kişilik kardeş tayfamızdan biri olan muhafazid benim evimin yakınlarındaki bir alışveriş merkezindeki Gönül Kahvesinde işe başlayacaktı. (Kozyatağı-Kozzy Gönül Kahvesi) Ve bana bir kişi daha arıyorlar kanka dedi, bende de baristalık (barmenin kahve yapan versiyonu) oldugundan mamiyle birlikte gidip başvurdum ve 1 nisanda işe başladım. Artık işsiz degildim, annemin parasını yemekten kıl payı kurtulmuştum, sınavı kazanamama rağmen yine de kendi ayaklarımın üzerinde durabildiğimi kanıtlamamamın verdiği gurur-sevinç karışımı bir duygu içindeydim.
    Burada da 15 gün iyi kötü çalıştıktan sonra müşterinin tekiyle kavga ettim (müşteri dediğimde 98 li manitasıyla gelmiş salak sivilceli ergenin teki amk tipik yanımda kız var artistligi içinde ergen gerisi sefil huur çocuğu) ve ay başına iş çıkışımı verdiler. Ve beni işten çıkaracaklarını önceden sezip gelecek işimi ay başına garantilemiştim ve öngörüm sayesinde tam 1 mayıs günü yeni iş yerimde barista olarak iş başı yapıyordum.

    Beyler çinli kız muhabbetine gerçekten azıcık bir şey kaldı. Dinleyen varsa rezlesin eger dinleyen yoksa gibtir olup gidip her zaman yaptıgım gibi deftere yazmaya devam edicem amk. Olaylara derinden iniyorum burada ve gerçekten mal edici bir olay bu. Yok mu kimse?
    Tümünü Göster
    ···
    1. 1.
      0
      19 mayıs mahallesinde mi oturuyosun lan
      ···
    2. 2.
      0
      chineREZzaaaa o capsler gelmezse dıbına koyarım amın düdüğü
      ···
    3. 3.
      0
      oo kozzy bizim mekanlar
      ···
    4. diğerleri 1
   tümünü göster