abla diye yazıldığına bakmayın lan.
ben ablamı her şekilde tabir edebilirim amk.
candır, sevgilidir,en kıymetlidir, annedir babadır,
saymakla bitiremem ne söylesem hep bir ekgib kalır yazmayı unuttuğum bir şey olur.

gösterişli bir yangının içindeyken beni kurtarmak için alevlere korkusuzca dalacak kadar cesur,
duyarlılığı sınırsız, empatisi sonsuz, hayatımın en değerli parçası.
yokluğuyla, yağmur ve nesquikli süt ikilisini en can yakan ikiliye dönüştüren.

(üniversitede ev arakdaşım ay başında bi koli alırdı bundan amk sonra bende iyice sardım hala da yerim her sabah ordan biliyom nesquiki)

evlenene kadar bir nevi anaçlık stajı yaptı ablam beyler. yaş ilerledikçe az-biraz ilgisi dağıldı. annemin gidişinden sonra gönüllü anneliğe terfi etti.
abla?
her daim teyzelerden çok daha fazla oldu "yarım anne"m oldu ablam benim...