hiç konuşmadık direk eve bıraktı yusuf abim.
eve girdiğimde yanlızlığımla başbaşaydım.
acıkmışım. dolaba baktım yengem yemek bırakmamış. yorulmuştum biraz. yatağa uzandım öyle amaçsız
vay amk dedim.
öyleydi lan harbi vay amktı.
kim bilir kimdi o binler. bi telefona günümü mahfetmiş babamla yusuf abimle aramı açmış
zaten dertli başıma daha ne dertler açmışlardı. vay amk dedim tekrar.
adaletini gibtiğimin dünyası yapmıştı yine yapacağını. telefona baktım 9 cevapsız arama vardı.
4ü merveden 5i tekinden.

mutlu oldum, merak edilmek zaten zayıf olan egomu okşamıştı sanki.
zütüm hala ağrıyordu.
kolum da morarmış.
kapadım gözlerimi.
uyumuşum.
uyandığımda saat 10du akşam olmuş amk.
kalktım evi dolaştım hala kimse yoktu.

telefona baktım 4cevapsız arama. ablam abim merve bide tekin aramış.
merveyi aradım, o sırada kapı çaldı. gelen tekin.
merveyle konuşurken tekini aldım eve.

merve isyanlarda beyler,
ben bu kadar değersiz miyim yolculuktan başını kaldırıp bi mesaj da mı atamadın, tüm gün seni merak ettim
sabahtan beri naptın orda kaç saatte gidiliyo bu köye... konuşuyo dıbına koyum.

o da dinlemedi lan beni. merve dedim imalı imalı. giberim imanı senin dedi sanki içinden sonra ne merve ne merve dedi kapadı telefonu.

senin ben amk alayınızın amk demek isterdim ama o benim herşeyimdi artık.

aradım sonra açmadı kapattı telefonu falan bi tiribe girdim amk.
ona tekrar dönecektim ama tekin oturmuş karşıma anlat panpa der gibi bakıyor suratıma.

olayın geniş özetini anlattım tekine...