Hayatımda sadece sünnet olduktan sonra ağladım anlatıyorum.

Orta halli bir ailenin en büyük çocuğuydum . Sünnet merasimi etli pilav kıyafet alma falan filan bilirsiniz. Herşey tamamdı . O günün düğünden sonraki en mutlu günüm olması gerekiyordu. 3 yaşında kardeşim ve sekiz yaşında ben masalara yattık . Kirvem beni kucaklamayı bekliyordu. Herkesin gözünde gülümseme . Benimse biraz korku biraz neşe vardı . Taki makasın soğuk demiri nacizane tenime değene kadar. Adam gibimi yanlış kesmişti . gibimin kafasının yarısı yoktu. Evet yoktu babamlar anlamadı. Sadece ben anladım . Ayrıca sürekli kanıyordu. Acıdan ayağa kalkamıyordum. Üç yaşında kardeşim sünnet olur olmaz koşup oynarken ben oynayamıyordum. gibimi sarmak istediler yine o şerefsiz sünnetçiydi . dıbına kodumun andavalı sardı gibimi ama yapışmıştı . Çıkaramadı dıbını gibtiğim . Beyler derime yapışmıştı resmen çıkarmaya çalışıyordu. Çıkaramıyordu . Acı çığlığım tüm hastaneyi inletmişti. Derim tamamen yırtılmıştı . gibinizin derisinin soyulduğunu düşünün . Aynen öyle oldu huur çocuğu sünnetçi bağırmamam için ağzımı tutuyor . Ailene sakın söyleme diye beni tehtid ediyordu. gibimi yarım saat sonra diktiler . Kan kaybetmiştim ama çok değil. Babamın yanına sürüne sürüne gittim korkumdan . Bütün sorularına başka cevaplar verdim . Annem yatağa yatırmıştı beni . Acıdan altıma sıçmıştımda anneme diyemedim . Annem bana çok kızdı saçımdan tutarak beni yerlere attı gibime vurdu . Nasıl bağırdığımı görseniz . Çin işkencesi görüyor derdiniz . Akşam babamada söyledi babamda annemin zütünü gibebilmek için dövdü beni. Çok pis dövdü . Burnum kanıyordu . O gün and içtim intikamımı alıcaktım .