part 143

Gizem biraz yayılmıştı koltuğa. Ben girince toparlandı biraz.

- Gizem rahatsiz olma lütfen, çıkayım ben.

Gizem : yok ya olur mu öyle şey?

Gizem toparlanip oturdu koltuğun üzerine. Filiz karsidaki sandalyeye oturdu. Ben koltuğa Gizemin yanina oturdum. Odada kahve makinesi filan da vardi. Filiz benim onlara baktigimi görünce;

Filiz: Burada da cay, kahve yapabiliyoruz ama asagının çayı daha güzel. Bir de geceleri gidip arasira oturmak iyi geliyor bize. Hem serinde orasi.

- bencede orasi daha serin ve daha havadar.

Filiz: yine de yapiyoruz burada çayimizi. istersen yapayim sana?

- yok tesekkur ederim.

Filiz: sen hastalarina baktin mi Gizem?

Gizem: baktim baktım. Uyuyo hepsi. Bir problem yok.

Filiz: bir ihtiyacı olan yok değil mi?

Gizem: yok yok.

Filiz sanki Gizemi kovmanin derdiyle yanip tutuşuyor gibiydi. Bunu ben öyle anlamıştım ya da. Bir hamle yaptım.

- Kafeteryaya inelim mi biraz? Gizemi de rahatsiz ettik baya.

Gizem : ya yok olur mu öyle şey?

Filiz: evet evet inelim biz. Dinlen sende.