part 87

Sibel koluma girdi. Sadık Resul ve Aysel önden biz arkadan yemekhaneye girdik. Yemeklerimizi alıp boş bir yere gectik. Yalcınlarda çaprazımızda bir yerde oturmuşlardı. Az sonra Esra ile Serhatta geldi. Serhatın her zmanki gibi pis bir bakışı vardı. Esra ya mutsuzdu ya da numara yapıyordu. Ya moralsizdi ya da kül kedisini oynuyordu. Yemek yedikten sonra çok kalmadik kalktik hemen. Eve gidecektik.

Sibel: sevgilim yurda uğrayabilir miyiz önce?

- olur bebeğim hayırdır?

Sibel: hem başka bir bloka geçmek için dilekce vereyim hem de alacagim esyalarim var.

- tamam bebeğim. Aysel sen geliyorsun değil mi bu akşam?

Aysel: evet. bende yurda uğricam. Alacaklarım var. Ben sizinle geleyim ya da.

- olur. Resulle Sadık eve geçsinler. Bizde yurda uğrayip gelelim. olur mu Resul?

Resul: olur kardeşim. biz alışveriş yapariz hem.

- tamam çok iyi olur.

Fakultenin önünden geçip okulun kapisindan cikip otobüs duraklarina geçtik. Resullerin bineceği otobüs geldi onlar binip gittiler. Sonra bizim otobüs geldi, bizde binip yutta indik. Kızlar yukari cikti ben kapida bekliyordum. Bir sigara yaktim. Aklimda binbir düşünce beklemeye koyuldum. Aldim telefonu elime babamla görüştüm biraz. 10-15 dakika sonra kızlar geldi.

- dilekceni verdin mi bebeğim?

Sibel: evet aşkım. yarına kadar netleşir.

- tamam hadi gidelim.

Otobüs duragina geldik tekrar. Otobuse binip bizim binanin oradaki durakta indik. Asagı zili çaldık. Kapiyi açtilar yukari çıktık. Sadık bize kapıyı açtı. Ayseli görünce aptalca bir gülüş attı. içeri girdik. Kapandı kapı. Salona doğru gelince durdu adımlarim. Resulle Kader abla içerde oturuyorlardı.