part 79

Esra yanı başımda duruyordu. Arkamızda o muallakler. Diğer yanımda Resul ve Sadık. Resulde Sadıkta bana bakıyolardı. Pek umutları yoktu sanki benden.

Resul: hadi kardeşim gidelim.

Esra: gitme.

Ayaklarım titriyordu sanki. Sadığında başı önde uzaklaştığını gördüm. Aysel Sibelin gitmesini engelliyordu. Ya gitgide yalnızlaşacaktım ya da bir karanlık bekleyecekti beni. Esrayla olursam hep benden birşeyler eksilecekti. Hep kendimden feragat edecektim.

Bir kuvvet geldi bana. Doğruldum iyice.

- gidelim Resul.

Resul: gidelim kardeşim.

Koşar adımlarla Sibelle Ayselin olduğu yere gittik. Sadıkta gelmişti ve onlar Sibeli ikna etmeye çalışıyordu.

- bizi yalnız bırakabilir misiniz?

Sadık Aysel ve Resul banka doğru gittiler.

- nereye gidiyorsun?

Sibel: bilmem. Belki de ait olmadığım bir yerdeyim. Kendi yerimi arıyorum.

- yanlış yere gidiyorsun. Dolayısıyla yanlış yerde aramış olacaksın. gitme.

Sibel: beni neden sevmedin?

Birşey diyemedim. Başımı önüme eğdim. Gitmesin diye dua ediyordum içimden..

Sibel: hani sen 'bana omuz ver. ' demiştin ya. Sende bana omuz ver. Sende bana güç ver. Bana sırt ver. Kaldıramıyorum yoksa bu olanları.

Sibel bana sarıldı. Ağlıyordu şimdi.

Sibel: Bana güç ver Manco, bana güç ver sevgilim.