part 77

Şaşkınlıktan diyecek birşey bulamadım. Dünyalar başıma yıkılmıştı sanki? ama neden amk? Sibel varken hala bu huurnun benim canımı acıtması neden? Belki de bende çok biriktiğinden. Belki de benimle çok biriktiğinden. Sessizdi herkes. Sessizliği Resul bozdu.

Resul: derdiniz nedir lan?

Yalçın: arkadaşın benim sevgilimin etrafında dolaşıyomuş. Onu rahatsız ediyormuş. Asıl onun derdi ne? Sor bakalım.

Resul bana baktı. Birşey demedim. Gözlerimde yaslar birikmisti. Hakim olamiyordum kendime. Esra nisbet yapar gibi hic bırakmıyordu Yalcin picinin elini. Sibel bize çok uzak değildi. Seslerimizi rahatlıkla duyabiliyordu. Zaten donup kalmıştı o da. Benim söyleyecek hicbir şeyim yoktu aslında. Zorladım kendimi.

- Bizim kimseyi rahatsiz ettiğimiz yok. Adam gibi konuşun önce. Nerenin ağasısınız lan siz?

Yalçın gecen günku dayaktan sonra çok ileri gidemiyordu konuşurken.

Resul: gibtirin gidin simdi. Duydunuz işte.

Yalçın: bir daha boyle birşey duymayayım.

Cevap veremedim Yalcına. Sözlerim kelimelerim tükenmişti düştüğüm bu boşlukta. Esranın eli hala o picin elindeydi. Bir rüyadır sandım. Hayır, değildi. Geri döndüm cevap vermeden. Sibeli aradı gözlerim. Sibel gidiyordu.