part 74

Kader abla hepsini yalayıp yuttu. Benim dalga sakinleşti sonra biraz. Kader abla baksırı yukarı çekti sonra. sigaralarimiz bitmişti. Gelip yanıma oturdu sonra. Yayıldı benim gibi. Başını omzuma koydu. Ağlıyordu sanki. Nefesi kesiliyordu ara ara.

- kader abla iyi misin?

Kader: iyiyim Manco. Güzel miydi?

- çok güzeldi abla.

Kader: oğlum gibicem ablanı.

Sustum. güldüm. Ama sesinde söyleyemediği sözcükler vardı Kader ablanın. Birşeyler barındırıyordu da sinesinde ağır gelir diye mi artık söylemiyordu sanki kimseye. Bir yük vardı omuzlarında ama tek başına taşımak istiyordu sanki o yükü.

Kader: hadi git beklemesinler seni.

- abla?

Gitmek istemiyordum. Bu isteğimin böyle bitmesini istemiyordum.

Kader: beni arzuluyorsun belki ama şimdi değil Manco? Benimde en az senin kadar arzulamam gerekiyor.

Sesim çıkmadı. Kalkıp pantolunumu çekip giydim. Bir sigara daha yaktim.

- gidiyorum ben.

Kader: tamam Manco

Kapiyi kapatip ciktim evden. Biraz pismanlıkta vardı aslında içimde. Zili çaldim kapiyi Sibel açtı. içeri adımımı attım. Sarıldim Sibele. Gözüm yaşarmıştı.

Sibel: ne oldu sevgilim?