part 72

Kader ablanın kapısını çalsakta fayda etmiyor. Kapıyı açan kimse yoktu. Zile basıp bir yandan da kapıyı tıklıyorduk. En sonunda kapı açıldı. Kader ablanın saçı başı incintı. Kızarmıştı rengi. Üzerinde siyah-kırmızı sabahlığı vardı yine.

- Kader abla ne oluyor?

Kader: birşey yok çocuklar. Gürültü mu geldi?

Resul: abla bir sorun mu var.

Kader: yok. siz endişelenmeyin. Bişey yok.

Sadık: abla yapabileceğimiz birşey var mı?

Bu arada diğer komuslardan da birkaçı çıkmıştı kapılarının önüne. Onlarda bizim koridordaki gurultumüzden rahatsiz oldular galiba. içeri girdi sonra hepsi bir bir.

- hadi çocuklar eve girelim biz de.

Kader: beni merak etmeyin.

Sibel: abla yapabileceğimiz birşey olursa çekinme.

Döndük biz eve gidiyorduk ki;

Kader: Manco iki dakika gelir misin?