+12
part 69
Kader abla utandi sanki biraz. Oysa böyle biri değildi. Aklimda Kader ablaya dair binlerce soru vardı.
- Çocuğun oldu mu abla?
Kader: hayır Allahtan o olmadı. Yani tek güzel olay o zaten. O bin ten cocugumun olmaması.
Kader abla demin öpmemden midir bilmem değişik bir tebessüm yer edinmişti suratında. Karşımda çok tahrik edici duruyordu. Yanlış bir sey yapmak istemiyordum. Esra konusu geldi aklıma.
- abla demin gördüklerin..
Kader abla sözümü kesti.
Kader: onu dert etme Manco. Bir yanlış yaptın , bitti gitti. Sibel bunu haketmiyor ama sana diyeyim. O seni hakkaten seviyor. binlik yapmak uğruna bu kızı kaybetme. benden sır çıkmaz ama bir daha böyle birşey olmasın. Fena olur yoksa.
- tamam abla.
Biralarimizi içtik. Sigaramız çoktan bitmişti.
- abla kalkayım ben artık.
Kader: tamam canım. uyucam bende zaten.
- abla tesekkur ederim herşey için.
Kader: ben sana tesekkür ederim asıl.
Ayağa kalktım. Benim dalga belirgindi biraz. Kader abla fark etti bunu. Güldü. Aldırış etmedi. Bende güldüm. Kapının önüne geldik. Cıkıyordum.
- görüşürüz abla
Kader: görüşürüz.
tam çıktım derken kapıdan.
Kader: Manco?
geri döndüm. kader abla arkamdaydı. yaklaştı bana. gözlerime bakıyordu. Kacırmadim gözlerimi. Öptü o da dudağımın ağrımayan yerinden.
Kader: güle güle
kapandı kapı.