part 68

Heyecanım katlanmıştı. Dalga fena halde havalara girmeye başlamıştı. Kendime bir bira açtım. Çerez ve cipslerden atıştırıyordum azar azar. kader abla az sonra geldi. Üzerinde gecelik tarzi birşey vardi. Uzun bir elbise.

Kader: nasıl gidiyor canım?

- iyi abla.

Kader abla da kendine bir bira açtı. ikide bir sözü dolandırıp duruyordu. Canı mı sıkkındı? Azgınmıydı şuan? kararsızdım.

- neden tek yaşıyorsun abla?

Birasindan bir yudum aldı çıkarıp bir sigara yaktı. Bir yudum daha aldı birasından sonra.

Kader: yalnızlık benim kaderim be Manco.

- evlenmedin mi hiç abla?

Kader: evlenmedim. Bir huur çocuğuna gönül verdim. Bu hallere o yüzden düştüm hep.

Biraz ağlamaklı olmuştu. Birasindan ve sigarasından birer yudum aldı.

Kader: Çocuk denecek yaştaydım neredeyse. Mahallemizde bir çocuk vardı. Beni seviyordu ve bende onu seviyordum. Ailemden istedi beni. Annem babam ben küçüğüm diye evlenmemi istemediler. Akılsızlık ya tuttum kaçtım bu yavşakla. Bu şehre yerleştik. Akrabaları vardı burada. Bir ev tuttuk. Beraber yaşamaya başladık. Ne bir nikah ne de başka bir şey. Gel zaman git zman sogudugunu hissediyordum benden. Ve birgün, birgün çekip gitti. Fahisenin biriyle kayboldu ortalıktan. Bende buraya taşındım. Derinlere inmeyim daha.

Kader abla sustu. Gece de beraber sustu sanki. Yanımda oturuyordu. Sigarası ve birası elindeydi. Birşey söyleyemedim. Tıkandı sözcükler bogazıma. Biramdan bir yudum alıp Kader ablaya döndüm. Egildim öptüm dudağına yakın bir yerden.