part 59

Esranın elini ittim geri. Birşey demedim. Serhat bini yeni yeni kalkmıştı. Yalcın da kafe calisanlarinin yardımıyla zar zor kalkabildi. Döndüm geriye. Otobüs durağına yürüdüm. Telefonum çaldı. Arayan Sibeldi.

Sibel: sevgilim nerdesin?

- otobüsü bekliyorum bebeğim. Geliyorum.

Sibel: kötü birsey yok değil mi?

- yok sevgilim. Gayet iyiyim. Resuller geldi mi?

Sibel: yok daha gelmediler.

- tamam bebeğim, görüşürüz hadi.

Otobüs durağına vardıktan az sonra otobüs geldi. Bindim. Arkalara doğru yürüdüm. Durdum bir an. Kader ablada otobusteydi. Başımla selam verdim. Benim halimi gördü. Basiyla yanindaki boş yeri gösterip gel otur isareti yaptı. Yanına geçip oturdum.

Kader: bu hal ne Manco?

- bir şey yok abla. Ufak bir kaza.

Elini dudağıma zütürdü. inceledi biraz.

Kader: Şişmiş biraz. Eve gidip buz koyalım. Birazda morarmış.

- olur abla.

Otobüsten inip binaya çıktıktan sonra asansörle bizim kata çıktık. Bizim kapinin zilini çaldık. Kapıyı Sibel açtı. Ben ve Kader abla kapıdaydık. Sibel benim o halimi gördüğü an ufak bir bağırdı. Gözünde yaşlar belirdi sonra.

Sibel: Bebeğim, ne yaptın sen?