Ertesi gün okulda kantine çay almaya gittik yine eminle. Bizim büşrayı gördüm yine. Gittim yanına. Senin kimseyi üzmeye hakkın yok dedim. Ayrılcam zaten sevmiyorum onu dedi. Gittim gine emirin yanına. Bu sefer de Büşra geldi yanıma.
-Biraz konuşabilir miyiz?
+Hayır.
-Pakacu bi dk konuşcaz.
Adımı söylediğinde ben iptaldim zaten. Emin de git oğlum işte ben beklerim seni burda dedi. Çıktık dışarı. Hayırdır ne oldu dedim.
-Dün niye cevap yazmadın?
+Uyumak seninle konuşmaktan daha cazip geldi.
-Kalbimi kırıyosun pakacu.
+Senin kalbin başkasına ait.
-Evet ve o çocuk özcan değil. (Kızın sevgilisi)
Ben terlemeye başladım o an.
+Hadi ya kime aitmiş kalbin?
-Bir salağa
+Iyi o zaman onla mutluluklar sana.
Cidden salaksın dedi ve sarıldı birden kız.