Lise 3 de biraz değişmiştim karakter olarak. (Hayatımın en taktan senesini geçirceğimden haberim yoktu.) Artık çocuk değildim, olgunlaşmıştım ya da ben öyle sanıyordum. Yaz boyu o kızla çıkmam gerektiğini hatırlattım kendime. Bu arada kızın adı büşra. Ben bunu faceten eklemiştim. Hala hatırlıyorum selam yazmıştım bu kıza cevap vermemişti. Yapıcak bir şey yoktu. O günkü ben kızlar karşısında bir hiçtim. Kızlar erkeklerin 3 şeyine bakar.
1. Tipine(en az etkendir ama)
2. Parasına
3. Popülerliğine(ki en önemlisi bu. o gün benim facete 100 begenim olsa 1 2 kızla fotom olsa bırak geri dönmeyi ilk mesajı büşra atardı.)
Hikayeye geri dönelim. Okul başladı ve tipim mi yerine geldi bilmiyorum ama bizim kızlarla daha samimi olduk. Tabii bana göre. 2 dk konuşunca ıhha benle konuştu qamqi. Ve lise hayatımın en acı verici sahnesiyle karşılaştım. Büşra bir çocukla beraber kantinde oturuyodu. Arkadaş değildiler. Bu dışardan çok belliydi. Beynim bir an durdu, kulaklarım çınladı, gözlerim karardı. Ağlamak istiyodum ama ağlayamıyodum. O an o çocuğu öldürmek istediğim bile oldu. Kendi kendime gelin güvey oluyodum. Çocuk da iyi çocuktu yani. Şu an konuştuğum yok ama bir iki lakırdamıştık. Okul biter bitmez benim lise 1in sonundan beri takıldığım çocuk emin. Onla dışarı çıktık. Ve sigarayla ilk kez o gün tanıştım. Öksürüyodum ama içiyodum. Ölmek istiyodu bi yanım. Bi yanım ise hala o kızdan ümitli. O gün bitti ve eve döndüm. Bizim sınıftan iyi anlaştığım iki kızın benle fotolarını attım. Kanka olarak görüyorlardı beni. Ben de onları. Kızlar heralde popiydi 30 beğenme geldi. Gece 1 de tüm cesaretimi toplayıp büşraya tekrar mesaj attım. Hala attığım selam duruyodu. Hayırlı olsun dedim. Teşekkür etti. Konuşmayı aynen aktarıyorum.
+ Çok ilginç
- Ne
+ Cevap yazmanı beklemiyordum.
- Neden ki sen karşı sınıftaki çocuk değil misin?
+ Artık bir önemi yok
- Anlamadım
+ Mutlusundur heralde
- Neden mutlu olucam ki
+ ilişkinin ilk günü bir heyecan olması gerekmez mi
- Yok ya çok ısrar etti ben de kabul etmek zorunda kaldım .s
Cevap yazmadım.