part 18

Seri adımlarla dışarı çıktık Esrayla. Serhatta arkamızdan kalktı geldi. Sen gelme dedim ona.

Esra: Serhat bizi yalnız bırakır mısın?

Esrayı alıp orta bahçeye gotürdüm. Burası biraz daha sessiz sakindi. Esra kızmıştı baya

Esra: ne oluyor amk. zorbalığamı başladın şimdi de? yaptıkların yetmezmiş gibi

- lan sen bana az mı yaptın da şimdi bunlara laf ediyorsun. kaç zaman peşinden koşturdun beni. Ne için ha? Kim için?

Esra: Sibel için. Çünkü arkadaşımı arkasından vuramazdım. Bende seninle olmak istesem de bu olamazdı. Arada Sibel kalacaktı hep. Hem ne güzel anlaşıyorsunuz. Sevgili oldunuz baksana iki günde.

- Senin yerini hiç bir şey, hiçbir kimse dolduramaz.

Esra: kes yalanı. Benim bunları yiyeceğimi sanma.

Sinir katsayısı çok artmıştı. Elimi eline uzattım. Çekti elini, itti beni. Bir daha uzattım ve tuttum bu sefer. Çekmek istesede izin vermedim.

Esra: Neden zor olanı seçiyorsun?

- Zor değil imkansız oldun hep. Öyle hissettirdin. Şimdi elin elimde. Ama hala uzaktasın, belki de benim olmadığım bir coğrafyada. Al o coğrafyanı da gel. Gel de kurul iklimime.