part 9

yerimize oturduğumuzda masada sessizlik vardı. Esra başını önüne eğmisti. Ses çıkmıyordu. Sibelin ne kadar mutlu olduğu gözlerinden belliydi.

Sibel: neyin var Esra iyi misin?

Esra: iyiyim. yok bişey.

Garson geldi bu arada. Herkes içeceği yiyeceği ne varsa soylemeye basladi. Esra birşey istemedi.

- Esra sen istemiyor musun bir şey?

Esra: ben bir hava alip geliyorum. Siz isteyin ben gelince isterim.

Esra masadan kalktı. Bende birşey istemedim. Diğerleri istediler isteyeceklerini. Masadan kalktım.

- Ben bi Esraya bakayım.

Sibel: istersen ben bakıp geleyim.

- Yok yok ben bakarım.

Esranin ardından bende ciktim kafeden. Kafenin yan tarafında park gibi bir yer vardı. Baktım Esra oraya doğru gidiyor. Peşinden gittim bende. Seslendim duymadı. Yanına gidince baktım ağlıyo.

- Ne oldu Esra? neden ağlıyorsun?

Esra: beni delirtmek için mi yapiyosun bunlari. eğer öyleyse yapma.

- Esra ne alakası var seninle.

Esra: Manco aslında hicbir zaman boş değildim sana karşı. Ama kahretsin, olmadı.

- Olmayacak diye bir şey yok.

Esra hıçkırarak hafif hafif ağlıyordu. Ağlamaklı sesi beni üzmüştü biraz. Başını kaldırdı, nefes aldı, birşey diyecekti. Müsaade etmedim. Yapıştım dudaklarına. Park boştu. Arkasındaki ağaca doğru ittim onu. Ağaca dayandıktan sonra bir elim boynuna gitti onun. Onun bir eli benim yüzümdeydi. Diğer elimle eteğinin üzerinden bacaklarına uzanmaya başladım.

Hava karanlıktı artık neredeyse. Bir kaç limon ağacı, salıncak, kuş sesleri, şehvet, Esra, Ben...