part 7

erkek yurdu ile kız yurdu birbirinden uzaktı. okuldan yurda gittikten sonra hazirlandik bir an önce. kızları arayacaktik ama üçümüzde de numaraları yoktu amk. bu zamana kadar bir arkadaşlık yapmamıştık çünkü tam anlamıyla. Esrayla ne kadar uzak olsakta az çok muhabbetimiz oluyordu. Ama geçiştiriyordu genelde beni. Pek oralı olmuyordu. Ama harbi kızdı vesselam. Sibel biraz daha sessiz sakin, kendi halinde bir kızdı. Güzeldi de. Alımlıydı esra kadar olmasa da.

Yurttan çıktık. Saat 5 e yaklaşıyordu. Otobüs durağına gittik. Hepimiz güzel giyinmiş üzerimize hoş kokular sürünmüştük.

Resul: abi bende Sibele mi yürüsem?

- Sakın. Beyler aklınızdan bile geçirmeyin.

Sadık: Olum sanane. Senin derdin Esrayla.

- Olum uzatmayın işte. Başka kız mı kalmadı size. Hem birşey biliyoruz da söylüyoruz.

Otobüs geldi az sonra bindik. 10-15 dakikaya Limon kafenin de içinde bulunduğu caddede indik. Otobüsten iner inmez kızları gördüm. Kafeye doğru yürüyorlardı. Esra dize kadar bir etek gitmişti. Beyaz bir hırka tarzı birşey. Çok güzel olmuştu. Saçları lüle lüle beline kadar uzanmıştı yine.

Kafeye doğru yürüyüp içeri girdik.