part 6

Onları kapıda görünce bende yanlarına gittim. Esra kızarmıştı biraz.

Sadık: sizi merak ettik. nerdesiniz be abi?

- merak edecek bir şey yok burdayız işte.

Herkes sustu. Aklıma deli fikirler geliyordu. Esraya beni bu kadar zaman bekletmesinin hesabını sorsam mı diye soruyordum kendime. Üstelik bana karsı boş değildi. Bunu ilk kez bu kadar yoğun hissetmistim. Daha önce sadece bir umuttu. Şimdi daha çok gerçekti ama daha çok uzaktı.

- Akşam napiyosun Sibel?

Sibel şaşırdı. Heyecan yaptı biraz. Ellerini koyacak yer bulamadı.

Sibel: hiç. yurttayım işte.

- hep beraber bir şeyler mi yapsak bu akşam? Resul Sadık ben ve siz.

Sibel ve Esra bizimle takılmazdı normalde. Bizim kendimize göre bir grubumuz onlarında kendilerinin takıldığı başka kişiler vardı. Ama Sibel atıldı.

Sibel: Esrada gelirse olur. Geliriz.

Esra gözlerini saklıyordu hala.

Esra: Benim başka işlerim var, ben gelemem.

Sibel: Esra lütfen.

Esra: peki tamam.

- tamam öyleyse. Akşam 5 te limon cafede buluşalım. Uyar mi?

herkesin oluru vardı. Akşam 5 te orada olacaktık. Aklimda gavatliklar dönmeye başlıyordu. Bir yandan bu düşündüklerimi yapmak istemzken bir yandan da beni iten bir güç vardı.