saat 7.30-8 civarı tekrar kapı çaldı. kalbim yerinden sökülecek gibi oldu sanki olacakları hissetmişcesine. koştum kapıya bi açtım pelin karşımda düz bi ifadeyle gözlerime bakıyor. hoşgeldin bile diyemedim kenara çekidim kapıyı açarak içeri girmesi için. yine sessizce bi şey demeden odama gittik. kapıyı kilitledim ev arkadaşım odasında daha doğrusu mağara olarak kullandığı doğal ortamındaydı sadece yemek ve sıçmak için çıkardı. kim geldi diye çıkma huyu da olmadığından pek umursamadım bu durumu. odaya gittik. sadece ayakta birbirimize bakıyoduk, hala tek kelime etmemiştik.