saat 5 gibi akşam buluştuk. kalkınmadan meydana gidilir bilenler bilir. oradan da boztepeye. sadece buluşunca merhaba dedim. önce mertle sonra pelinle tokalaştım. tüylerim diken diken oldu boğazım kurudu. boztepeye çıkana dek tek bir kelime etmedim. bir şey olacak da rezillik çıkacak diye düşünüyordum. merve ikide bir "neyin var ya" deyip duruyor bunu ima eden bakışlar atıyor. "sus amk yerinde" deyip gibtir olup gitmek istiyorum. fakat yapamıyorum. boztepede bi yere oturduk, biraz bi şeyler içtik. hayatımda bu kadar rahatsız bir gün yaşadığımı hatırlamıyorum. mert bi şeyler diyor kaçamak cevaplar vermemeye çalışıyorum yalandan gülücüklerle. pelin bi şey söyleyince bana boğazım kuruyor yutkunuyorum, tüylerim diken diken oluyor. gözüm yanlışlıkla vücudunda bi yere kayıyor an an şerit şeklinde o gün geliyor aklıma.