Beyler ben aptallık yaptım, boş insanlara umut bağlayıp asıl insanlarla yeterince vakit geçiremedim. Her günü son günmüş gibi yaşamak gerekiyormuş bunu zor yoldan öğrendim. Seviyosanız gidin söyleyin. Bir işiniz varsa yarına bırakmayın, anı yaşayın, uzun ömürlü düşünmeyin. Yaklaşık 3 senedir ruhum yok ama ruh gibi geziniyorum. Şimdi bir kız çıktı karşıma,ona çok benziyor, çok ortak yönümüz var. Kızın unutamadığı bir sevgilisi var ama beyler. Hani tabiri caizse beni o yüzden çok giblemiyor,o çocuklada hala konuşuyor falan. Ne yapmalıyım sizce? Biraz takıntı oldu bende.