ajanstakilere gerek konuşma stilimle gerek duruşumla hiçte güzel bi imaj sergileyemedim. çünkü kuzey olsa böyle yapardı. herkesle abuk subuk konuşup tersledim. oturduğum sandalyeye kadar küfür ettim. arada sırada o ferhatı gibicem laflarıyla galeyana geldim. ama sakinleşip oturdum. sürekli saçlarımı düzeltip duruyordum. hareketlerim aynı kuzey gibi olduğunu düşünüp sürekli devam ettim. ajansın bi elemanı yeterli bulmadıklarını ve kişisel olarak egoma hayran kaldıklarını söylediler. tabi ben bu söylenenlerden yine bişey anlamadım. eyvallah genç diyip telefon numaramı sebepsiz yere bıraktım. garip garip bakışmalar ardından ajansı terkettim