Bu arada izmir taBu arada izmir tatilimden önce onunla Antalyadaydık güzel bir hafta geçirmiştik. Hayatımda gördüğüm en kibar ve en romantik erkektir kendisi. Neyse doğum günü için döndüğümde bu arada bir yıl oluyordu biz çıkalı. Yine aynı tarih geçen yıl parkta BtakU ile beraber geldiği tarih. Beyler bu adam çok kincidir o gün öğrendim. Aldı beni havaalanından eve gittik eşyalarımı bıraktık. Biraz da seviştik.Ama farklıydı kızlar hissedeer demiycem varsa sözlükte kız bilirler abi hissederler.O telefon saklamalar falan. Neyse dediğim gibi iki gündür yemek yemiyordum. Heyecanlıydım çünkü uzun süredir bu kadar ayrı kalmamıştık.Bir cafeye gittik. Yemeklerimiz gelmeden ayrılmak istediğini söyledi. Neden diye sordum bi sebebi yok sadece sürekli birilerine mesaj atıp herşeyi haber vermekten sıkıldım eğer biriyle olucaksam bu yine sen olursun demişti. Başka biri mi var diye ısrarla sordum hayır dedi. Tamam eve gitmek istiyorum dedim.Bu sırada evimi ayıırdım ama çok uzağa değil onun penceresini görebildiğim bir yere.Bi gün bı kız arkadaşım aradı yapatapa bişi sorucam adamla hala çıkıyor musun ? dedi hayır neden ki dedim bir kızla gördüm xxx alışveriş merkezinde dedi. Hadi ya dedim. Kısmet dedim kapattım e ben durur muyum aradım adamı şerefsiz hani başka biri yoktu senin için gelmiştim şöyle böyle e canım yanıyordu. Sadece güldü aptal mısın dedi? yanımdaki kuzenim yapatpa kıçını kır evde otur dedi. Yüreğime su seerpilmişti ama yinede bir ateş içimde kızla buluşayım dedim. Beni arayan kızla. Tamam dedi. Tüm kuzenlerinin fotoğraflarını gösterdim ve hayır bunlar değildi dedi. Teşekkür ettim eve gidiyorodum. Dediğim gibi camı cdıbını görür. Işığı yanıyordu ve ayrıldığımız için erkek arkadaşlarıyla içtiğini düşündüm.Bir kaç parça eşyam vardı alayım bari dedim. Giderken aradım açmadı en son telefonunu kapattı. Neyse dedim tüm bina beni bilir tanırdı zaten. Zemin kattan birine dış kapıyı açtırdım.6.kata çıktım bizim evimizdi eşyalarını beraber sırtımızda taşıdığımız temizliğini yaptığım bira şişelerini biiriktirdiğim teras katlı bir ev.Kapıyı çaldım açtı.Üstümde süt rengi bir pantalon bej rengi bir bluz kahverengi çanta ve topuklularım vardı.(Bu arada annem ve ablam ayrıldığımızı bilmiyordu çünkü ben bu çocuğu pek savunurdum hala ona bir şey demeleri zoruma giderdi, söylememiştim.)Kapıyı açtı ne istiyorsun dedi. içeri giricek gibi yaptım eşyalarımı alacaktım zaten bir kaç parça bir şey dedim. Alamazsın dedi ve o sırada masanın üstünde küpeler gördüm. Eşyalarını bir bir taşıdığımız neredeyse bir yıl beraber kaldığımız hatta hala içinde eşyalarım olan evde benim adamım başkasıylaydı. Kapıyı kapattı. Hıçkırarak annemi aradım anne ne olur gel diye.Şuan da o anı hatırladım ve inan ki ağlıyorum. Böyle bir acı yok beyler. Tarifi de yok o yüzden bunu yazamam. Oturdum sokağın ortasına o topuklu ayakkabıları olan cici kız halimle hıçkıra hıçkıra ağladım.Üzüldüm ya.Çünkü ona sormuştum ama hayır başkası yok demişti. Oysa bundan doğal bir şey mi vardı ki hep beni sevecek değildi ya..