Saat 7 ye Adamı ara diye alarm kurulmuştu. Adam diye birini tanımıyordum. Rehbere girdim ve adam diye birini gördüm. Aramaya korktum ve günaydın diye mesaj attım. Günaydın,ayılmışsın yazdı. Eveet dedim. Seni tanımıyorum değil mi ? diye tekrar yazdım. Tanıyacaksın saat 16:00 da ÇK mekanda dedi.ÇK mekana daha önce hiç gitmemiştim ve nasıl gidileceğini bile bilmiyordum.X şehirdeki misafirlik gibi bir zamandı bu.Neysa taksiye binip ÇK mekan diyecek ve gidicektim.Ama apartmandan çıktığım da ortası FNB(fenerbahçe algılamıştım ama anne babasının baş harfi ve soyisimlerinin başharifymiş)plakalı bir araç gördüm. içinden yakışıklı mı yakışıklı kibar mı kibar bir bey çıktı. Sanırım sizi yemeğe davet etmiştim dedi.(O tarihte giydiğim kahverengi elbisemi hala her yıl giyerim.)Sanırım dedim güldüm. Kapımı açtı, bindim.Slowtürk dinliyordu. Araba mı kiraladın diye sordum daha önce arabası olan biriyle yemeğe çıkmamamıştım.Ne kadar kabaydım.Ne bileyim ben. Kndimi de hep böyle sevdim. Hayır dedi bu babamın arabası benim arabam istanbul'da.istanbul'da üniversite okuyordu. Koç'da.Daha önce bu kadar durumu iyi olan bir erkek arkadaşımda olmamıştı.Ama ben herzamanki yapatpa olmaya devam ettim. Yemek diye çıktık o sprite içti ben nescafe. Utanırım ben öyle yemek yiyemem. Zaten normalde de iki üç günde bir yemek yerim. Yaklaşık 10 gün kadar görüştük ama sevgili olmadık. Birbirimize canım falan diyorduk.Ki canım kelimesinin benim için önemli olduğu hatta bu yüzden hayaatta en çok sevdiğim kişiye canımdan can dediğimi bilirdi. Benle ilgili bir çok şeyi biliyordu. Daha sonra yaz okulu için istanbul'a döndü.Bir ay kalacaktı. Ağustos 1 doğum günüdür adamın.Ben bu sıra B takU diye bir çocukla tanıştım. Beraber kafeye gider öpüşürdük falan. Dediğim gibi adam sevgilim değildi.Ve ablam sayesinde istanbul'da ne yaptığını bilirdim. Ablam buna sakın kapılma baba parası yiyen her gün başka panpişleri(panpiş yeni çıkmıştı o dönem)olan bir çocuk demişti. Hatta bana fotoğraflar atardı. Ağustos 1 de doğum günü için gelecekti ve beraber kutlayacaktık. Zengin bir ailesi vardı ama istediği herşeyi vermiyordu ona. Bende ona bir defter yazdım. Tanıştığımız günden beri günden güne ona ne hissettiğime dair.B takU ylada 1 ağustosa iki kafta kala konuşmamaya başlamıştım.Ona adam diye biri daha olduğunu ve onu daha hoş bulduğumu söylemiştim.Bu B takU adamı bulmuş. Gelmeden önce aramış. Yediğimiz her yemeği içtiğimiz her kahveyi anlatmış.Bir de öpüşmelerimizi. Adam çok sahiplenmiş beni sebebini bilmediğim bir sebepten.Çünkü istanbul'da gayet iyiydi. Aklına geldiğimi bile düşünmemiştim. Günlerden oldu 1 ağustos (hala canım yanar o tarihte)Geldi beni yemeğe zütürmek istediğini söyledi. Senin doğum günün dedim olsun jest benden dedi. Tamam dedim. Beni bir otele zütürdü. Otelin dış kaba yapısında baş harflerimiz yanıyordu. Güzel bir yemek yedik. Seninle bir şey konuşmak istiyorum dedi. Tabii dedim. Bakire olmadığını biliyorum dedi. Bakireyim dedim çünkü daha önce ilk geceden sonra kimseyle olmamıştım ben ve bilmesi imkansızdı. Sonra yeşille olan facebook da ki mesajlarımı gördüğünü bakire olmadığımı ama kimseyle olmadığımı da bildiğini söyledi.Şok olmuştum aslında o zamanlar bunun karşıma çıkacağını bile düşünmüyordum.Çünkü kolay kolay birinin elini tutan bir kız bile değildim. Bakire olmama rağmen. Yani kimse öğrenmezdi bence.BiR GÜN AŞIK OLANA KADAR.