1990 lı yıllar, cocuklugumuzdu bizim. Simdi ne kadar uzak, bi o kadar yakin hatiralarimda. Tsubasa yı kutupta yaz gibi beklerdik. izler izlemez kendimizi sokağa atar, kimimiz misaki kimimiz wakabayaşi, çoğumuz tsubasa olurduk. Hüyugo gıcık bi tipti sevmezdik. Tok sesli TRT spikerlerinin sesinden maçları dinler, yenilir fakat ezilmezdik. Ben ilkokul ikiye gidiyorum o vakitler. Daha siyah önlükler var okulda, siz düşünün. Sanırım bi isviçre maçıydı, hakan şükür otuz metreden sol ayağıyla gol atmıştı. Her gün okulda bi önceki günün haberlerini, ilk derste sırayla söylerdik. Öğretmen kemal sunal filmlerini izlemek yerine haberleri takip etmemizi söylerdi. Bende o sabah derste kasila kasila hakan şükür ün golünü söylemiştim. Benim için en önemli gelişme oydu. Hemde herif Galatasaray da oynuyordu daha ne olsun.