bi çığlıkla uyandım. "geç kaldım geç kaldım" diye bağırıyo kız. noldu lan dedim. yurda geç kalmış amk. bunun yurdun giriş saat 12. saate bi baktım 12 buçuk olmuş biz uyurken. artık nası uyuduysak manda gibi. hemen giyinip çıktık. evin ordaki taksiye bindirdim bunu. taksici remzi abi tanıdık zaten ona söyledim yurdun adresini dedim kızın parasını alma anlaşırız. remzi abi ayşeyi zütürüp geldi. kapıda bi sürü tatava yapmışlar kıza yurt görevlileri. dedim onların anasını gibeyim. tabi çığlıkla uyanınca bende uyku falan kalmadı gecenin o vakti. o zamanlar daha akşam 10dan sonra alkol yasağı yoktu. bilenler bilir bayındırlık rehabilitasyonun orda bi tane tekel var. oraya kadar yürüdüm. 4 bira aldım kendime remzi abinin yanına döndüm durağa. ben birayı demlendim. remzi abi demlediği çayı içti. sabaha kadar muhabbet ettik. bi taraftan kızla mesajlaşıyorum ben işte bugün çok güzeldi falan filan. remzi abiyle muhabbet ede ede sabahı gördük. güneş doğarken eve geçip uyudum. sonraki üç ayda ben çok sevdim ayşeyi beyler. bu kısmı nasıl anlatacağımı inanın bilmiyorum. ama o üç ay benim bugün hayatımın gibilmesinin başlıca sebeplerindendir. hala deliler gibi seviyor olmamın sebebi o üç aydır işte. üç ay boyunca sürekli beraberdik neredeyse. saçları zaten tek başına yetiyordu aşık olmama. bir de kendisi çıktı başıma. gülüşü, gözleri, yüz ifadeleri, hareketleri, tavırları... aşık olanlarınız anlar lan beni. her şeyine aşık olmuştum bu kızın ve asla onu bırakmamayı planlamaya başlamıştım yavaş yavaş.