iki sene önce herşey bir panik atakla başladı. O gün bu gündür hayatımda hiç mutlu olamadım hep bir korkuyla , takıntıyla yaşıyorum. Asla pes etmedim etmeyeceğim de ama yavaş yavaş yoruluyor insan bende mutlu olmak istiyorum ama nasıl olacak bilmiyorum. Panik Bozukluğun yanında Anksiyeteler , depresyon , OKB beraber geliyor. Bugünlerde canımı sıkan şey ise inthar etmeyi istemeğimi halde çok yoğun bir şekilde intihar düşüncesinin takıntı olarak gelmesi. Çok yoruyor beni bazen bunalım bi hal alıyorum. Sanki fobim olmuş ondan da korkuyorum. Keşke bir çözümü olsa bunun , keşke daha mutlu olabilsem. Bugünlerde tam umutsuz vakayım.