ufaktan iltifatlar almak hoşuma gitti o zamanlar ceyda diye bir kız var bizim sınıfta aynı minübüsle gidip geliyoruz 2 yıl boyunca 10.ve 11. sınıfta hiç konusmadık neredeyse zaten oda ağır loserdi ben gibi fazla umursamıyorken yıllar güzelleştirdi oda fame tayfayla takılmaya başladı dıkkat çekmeye başladı tabı benımde radarıma düştü yapıştırmaya başladım ilk adımı atmama sebep olan şey minübüste gerçekleşti minübüs fazla tıklım tıklım bide bende huydur hep olips mentol yerim çok hoşuma gider nefes hep taze durur neyse okul çıkısında sağdan gidenler için 2 seçenek vardır ya sol yapar yürüyüp boş minübüse binersin yada bir sağ daha yapıp az yürüyüp gelenlere bınmeye çalışırsın soldan saptım bindim sonraki durakta beklıyorum ceydada bindi ama yuzyuze geldık ıkımızde hareket edemiyoruz çıkarttım kulaklıgı merhaba falan derken ıyıce yakınlaştık yuzyuze nefesımın taze olduguna şükrediyorum bıraksalar secdeye yatıcam ama o derece neyse nerede iniyorsun sen dedım anlamadım dedı hafıf bır ses de var ıyıce yaklaştı söylerken kulağı ile şakaklarının oraya dudaklarım temas ettı bır gariplik yaşadık falan 2 dk sonrada indi ama hiç yüzyüze bakamıyoruz