Öncelikle kendini , ameliyatın zorunlu bir durum olduğunu kabullendirmen gerek.
Sonrasında önerebileceğim yegane şey kesinlikle ama kesinlikle sakin olman.
Yani o ameliyat önlüğünü ters bir şekilde giydirip kafana boneyi taktıkları zaman bu mümkün olmuyor biliyorum lakin yapacak birşey yok. : )
Ama dert etme eğer benim gibi hastane fobin varsa ve heyecandan kalbin güm güm atıyorsa , seni ameliyata hazırlayan hemşireler bir sakinleştirici yapıyorlar : ) Sonra koyun koyun yatıyorsun öyle.
Birde ameliyattan sonra seni uyandırdıkları vakit isim sayıklama durumu yaşanıyor.
Benim o zamanlar özge adında sevdiğim hemşirelik öğrencisi bir kız vardı. Sonradan hasta bakıcı abi söylemişti onun adını sayıklayıp durmuşum özge özgeee diye : ) Artık hemşirelik okuduğu için o narkozun etkisiyle ameliyatıma girdi falan mı sandım ? Yoksa aklımdan çıkmadığı için mi bilmiyorum. Buna dikkat et yani ailenin yanında onların bilmediği , tanımadığı birilerini sayıklamak seni zor duruma sokabilir. Yada mesela atıyorum baba'nın ismini sayıklarsın bu sefer annen " Babasını daha çok seviyor galiba " diye düşünebilir. Zaten bu durumu bildikleri için seni yatağa indirmeden önce ameliyathane'de uyandırıyorlar diye hatırlıyorum.
En son olarak ameliyatın bitip odana geçtiğinde hemşireler sürekli olarak serumuna ağrı kesici ile sarı bir antibiyotik basıp duruyorlar. Bu ilaçlar sadece biraz ellerinin üstlerini yakıyor o kadar. Umarım en kısa zamanda taburcu olur aramıza katılırsın : )