Kitabın arasından Ayça'nın babasına gönderilen ikinizide arkasında ikinizide oldürücem yazan resim çıktı biz ama bunun arkasında farklı birşey yazıyordu. Arap harfleriyle yazılmıştı. Biz hemen bunu Ayça'nın ananesine goturduk. Orda arapça bir beddua yazıyor dedi. Dile alinmicak kadar kötü birşey olduğunu söyledi. Bunun üzerine dedesi fotoğrafı alıp bildigi bir hocaya daha doğrusu ufurukcuye goturdu ben de onunla gittim. Ufürükcüde annesiyle aynı tepkiyi verdi. Adam hemen bir kitabı açtı. Adam bir anda yere düştü. Kalktığında bize sadece su kelimeleri söyledi. Her 3 günde bir o saatte o eve girmiş olan biri ölecek dedi. Biz hemen eve döndük şuan o saate henüz 4 saat vardı. Eve polisler geldi. Hatta 2-3 tane özel tim bile vardı sanirsam. Bunlar Ayça'nın dedesi sayesinde oldu. O gece evde hiç birşey olmadı. Ertesi gün Buşra'nın ölüm haberi geldi herkes üzülmüştü bizim mahallede yad vardı. Ayca'yla benden ve ailesinden başka kimse konuşmuyordu. O olaydan sonra dedesi durumu daha sıkı denetime aldı. Olaylar bugünden sonra daha da karışacaktı. Bundan habersiz o gece ben evime gittin. Ertesi sabah bana ulaşan haber gerçekten çok kötü bir haberi ve tuylerimi diken diken etmişti.
Okuyan Panpalar belli edin kendinizi duvara anlatıyormuş gibi hissetmeye başladım.