evren 117
profesör maddison lunar şirketindeki başkanlık katında bulunan odasının kapısına yaklaştı. kapının üzerinde beliren ışın baştan aşağıya onu taradı. kapının bir kulpu veya açacak bir kilidi yoktu. ama kapı titreşmeye başladı. kimlik onamasından sonra profesör kapıya doğru adımı attı. rezonans sayesinde kapının içinden geçerken onun yapısını net bir şekilde görebiliyordu. başka birisi bu kapalı mabede asla giremezdi. odasına girince kendini koltuğuna bıraktı. evrenleri sonlandıran formülün başlangıcı koltuğunun üstünde çerçeveli şekilde duruyordu. derin bir nefes aldı. bu ay içerisinde üç evreni tamamen yok etmişti. her yok oluşta güçlendiğini hissediyordu. böyle giderse bu işin sonu tek bir noktaya varacaktı. o da tanrı olmak. monitörden bir ses duyuldu. "profesör, biz geldik." gelenler alex ve novaktı. aralarında ise kollarından tuttukları yarı baygın birisi vardı. bu elimbar'dı.