Rana bana baktı, gözlerinden süzülen yaşları görebiliyordum. Benimde gözümden 1 damla yaş süzüldü, elimle sildim. Belkide bu yaş gibi artık ranayi da silmiştim,o da bitmişti bende. Bana yalvarır gözlerle bakıyordu.Ama umurumda değildi,son bir baktım, kafamı cevirdim direk sınıfa girdim. Kapıda bi süre durdum, yaşadıklarım,gördüklerim gerçekmi diye durdum. Malesef gerçekti. Keşke olmasaydı ama öyleydi. Geçtim yerime oturdum, koşarak rana girdi sınıfa. Bakmadım,kafamı cevirdim. Yanıma geldi,
+Ayağa kalk lütfen
-Hayır,bak daha fazla konuşma benimle
+Eger ayağa kalkmazsan herkesin içinde dudaklarına yapışırım.
Aslında bunu dedi diye kalkmak istemedim, keşke yapsan dedim içimden ama kalktım.
-Söyle ne oldu, daha ne kadar parçalıyicaksin bu yüreği
+Sen beni kaç kez aglaticaksin daha
-Alican a ağlayıp sonra sana ağladım mi diyosun? iki erkeği aynı anda idare etmek zor olsa Gerek!
+Neden anlamıyorsun,ben seni seviyorum anla artık bunu
-Az önce Alicana da aynısını mi söylüyordun?
+Alicana söylediklerimi sana anlatıcam ama burda olmaz, çıkışta konuşmamız lazım.
-isim var
+Hayır yok, senin tek işın benim.
-Veda konuşması yapıcaz galiba bana uyar.
Bunu dedim, aynen böyle söyledim. Gözlerimin içine baktı. Neden yapıyorsun der gibi baktı. Arkasını döndü gitti sevvalin yanına oturdu. Okul çıkışına kadar 1 kelime bile etmedik. Arkadaşla kağıt yollamış. Kağıtda"Saat 12.30 da Küçükçekmece gölünün önündeki cafede buluşalim"Hicbisey söylemedim kağıdı aldım cebime attim. Eger hersey biterse, onun bir ömür verebileceğim ellerinin deydiği kağıdı bende hatıra kalacaktı.
Saat 12 gibi giyindim, Parfümü sıktım. Babam hicbisey demedi git dedi,ama istediğini almadan dönme. Aldım arabayı gittim. Ordaydı,çok güzeldi. Gittim yanına buyur dinliyorum dedim.