/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 401.
    +6
    #
    -olur abi olur. dedi
    -yok kardeşim, ben bakarım başımın çaresine. dedim
    -tamam abi, bakana kadar misafir edeyim işte. dedi
    -rahatsızlık vermek istemem kardeşim. dedim
    -yalnız yaşıyorum zaten abi. dedi
    çaresizlikten dolayı sessiz kaldım.
    sessiz kalışımı "evet" olarak algılayan eleman.
    -adın ne abi. dedi
    -ali. dedim
    -hah şimdi oldu, prensip olarak tanımadığım insanları evime almıyorum da. dedi çocuk gülerek.
    neşeli bir binti.
    bu durumda bile güldürmüştü beni.
    -senin adın ne. dedim
    -yusuf. dedi
    -tanışmış mı olduk şimdi biz yusuf. dedim gülerek.
    -abi günde o kadar çok insanla uğraşıyorum ki artık insanların yüzünden bile anlayabiliyorum nasıl biri olduklarını. dedi çocuk
    -ben nasıl biriyim yusuf. dedim
    -yaralı birisin be abi, belli ve bir insan kendi yarası kapanmadan başkasını yaralayamaz, o yüzden içim rahat, gönül rahatlığıyla misafir ederim seni. dedi
    şiir gibi konuşmuştu bin.
    güldüm.
    arabayı az ileriye park ederek indik arabadan.
    binadan içeri girdik.
    giriş kattaki evin kapısının önünde durduk.
    yusuf önce cebinden anahtarları çıkarttı,
    ama sonra zile bastı.
    -yalnız yaşıyorum. demiştin dedim ufaktan da olsa sinirlenerek
    -yalnız yaşıyor sayılırım abi. dedi yusuf sırıtarak ve anahtarla kapıyı açtı.
    -sen mi geldin yusuf. diye yaşlı bir ses geldi içerden.
    -ben geldim babanne. dedi yusuf
    cevap gelmedi içerden.
    -yarın tanıştırırım sizi. dedi yusuf bana dönerek.
    geldiğim için bir anda pişman olmuştum, ama dönmek de olmazdı.
    ev eski ve küçüktü.
    görebildiğim kadarıyla 2 oda 1 salondu.
    odalardan birinde babanne kalıyordu.
    öbür odanın kapısı kapalıydı ve gördüğüm kadarıyla yusuf salondaki çekyatta yatıyordu.
    yusuf çekyatın altından çarşaf çıkartarak diğer çekyatı açtı ve yatağımı hazırladı.
    içerdeki dolaptan kendisine ait 2'şer tane şort ve tshirt getirdi.
    birer tanesini bana uzattı.
    -yok kardeşim var benim. dedim
    -hani nerde. dedi
    -çantandaydı ama çanta arabada, dur alıp geliyim ben. dedim
    -uğraşma şimdi gece gece, bugünlük bunları giy, merak etme temizler. dedi gülerek
    -yok onun için değil. dedim utanarak
    -al hadi al. diyerek bana uzattı elindekileri.
    -eyvallah. diyerek aldım ve banyoya geçerek değiştim üzerimi.
    ben çıktığımda yusuf da üzerini değişmişti.
    yusuf'un benim için hazırladığı yatağa girdim.
    biraz sonra yusuf
    -allah rahatlık versin abi. diyerek kapattı ışıkları.
    kendimi çok garip ve mahçup hissediyordum bu çocuğa karşı.
    aradan bi kaç dakika geçmişti ki
    -yusuf. dedim
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster