zeyneb kapalıydı. çok dindardı. hatta o kadar dindardı ki bir keresinde tesadüfen okuduğum şehirde kale denilen bir parkta rastlaşmıştık böyle kafasını gözünü çevirip beni görmemezlikten gelmişti. Hatta yüzüme karşı git demişti. ne olduğunu da anlamadım. Sonra konuşmuyordum geldi anlattı bizim tanıdığımız çok biri görür diye felan filan... tamam dedim. neyse bu zeynebe aynı otobüsten bilet alalım diyemedim. Lan çekindim mk. o da zaten böyle bir şey istemezdi diye düşündüm. Ayrı ayrı otobüslerle memleketime geldim. Aradım zeynebi neredesin dedim. zeynep, yoldayım yarım saate terminale gelirim bekle dedi. bekledim. yarım saat geçti gelmedi. bekledim. 1 saat geçti gelmedi. Aman dedim gidiyorum lan dedim bir telefon geldi. zeynep, neredesin dedi. 1 saattir seni bekliyorum dedim. Kusura bakma ben seni beklemezsin sandım o yüzden aramadım dedi. bir şey diyemedim. sonuçtu kızdı. küfür edemezdim, bağıramazdım. içime attım tamam dedim. Bunun bir arkadaşı varmış. Benim memleketimde okuyormuş. Adı da müjgandı. onu o karşılayacakmış. zeynep bana bekle, müjgan gelecek dedi. iyi dedim. neyse yarım saat sonra müjgan geldi. 1.60-1.65 boylarında zayıf kapalı ne güzel ne çirkin bir kızdı. Telefonum çaldı kıza merhaba diyemeden telefonu açtım.